Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Όσα ταξίδια με το νου κι αν έχω κανωμένα....


Εθνική Οδός-Καβρός Χανίων



Λιμάνι Κισάμου Χανίων


Λιμάνι Κισάμου Χανίων


Μάλεμε Χανίων


Μάλεμε Χανίων


Μπαλί Ρεθύμνου



Μπαλί Ρεθύμνου


Πανέθημος Χανίων


Πανέθημος Χανίων


Πετρές Ρεθύμνου


Πετρές Ρεθύμνου


Πετρές Ρεθύμνου


Χαλέπα Χανίων



Χαλέπα Χανίων


Χαλέπα Χανίων

Σχόλια

Ο χρήστης Φωτεινή S είπε…
Οι φωτογραφίες δεν είναι από τα ταξίδια με το νου!
Τέτοια βλέπουμε γύρω μας και μας ζηλεύουν!
Φιλιά
Ο χρήστης SPantelaki είπε…
Κοιτάζοντας Φωτεινή μου αυτά τα ηλιοβασιλέματα ο νους μου έκανε μεγάλα-πολύ μεγάλα ταξίδια...και ψάχνοντας τίτλο για να τα αναρτήσω συνδύασα αυτή την μαντινάδα. Όσοι ξέρουν και το τελείωμα της θα καταλάβουν περισσότερα...
Με το κινητό μου τις έχω τραβήξει.
Έχεις δίκιο, είμαστε πολύ τυχεροί...
Ο χρήστης ΣΤΕΛΙΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΑΚΗΣ είπε…
Καλησπέρα Στέλλα
πανέμορφες οι φωτογραφίες σου, ειδικά για όσους αγαπάνε αυτά τα μέρη, οπότε οι ψυχρές αυτές ψηφιακές εικόνες αποκτούν ήχο και άρωμα.

Η Φωτεινή με σύστησε στο μπλογκ σου. Γοητευμένος και από τις δυό σας!
Πολλά φιλιά!!
Ο χρήστης SPantelaki είπε…
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ο χρήστης SPantelaki είπε…
Καλώς ήρθες συνονόματε...

Εγώ τώρα τι να πω για το δικό σου blog? Απαλή δροσιά απ΄τον αέρα της Κρήτης σου φέρνει μόλις βρεθείς εκεί..

Δεν έχω ποτέ ασχοληθεί με την φωτογραφία συστηματικά αλλά με ότι έχω στα χέρια μου και μπορεί να τραβήξει, τραβάω ότι μ΄αρέσει. Οι φωτογραφίες αυτής της ανάρτησης είναι με κινητό μου και κάποιες από το αυτοκίνητο εν κινήσει..

Να΄ναι καλά η Φωτεινούλα μας.

Σ΄ευχαριστώ. Θα τα λέμε..
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Στελλίτσα οι φωτογραφίες σου είναι πανέμορφες, βλέποντάς τις ταξιδεύεις σε μέρη που αν δεν έχεις ζήσει δεν μπορείς να φανταστείς για τι μαγεία και ομορφιά μιλάμε... Και η Κρήτη μας έχει πολλά τέτοια μέρη...
Ζω 21 χρόνια στην Κρήτη αλλά δεν έχει τύχει να επισκεφτώ κάποια χωριά που είναι εκεί δίπλα στο Κολυμπάρι, ή κι αν έτυχε ήμουν μικρή και δε θυμάμαι. Φαίνονται μαγευτικά πάντως. Να μας ζήσει το νησί μας με τις ομορφιές της και με τις Κρητικές της!!!
Ο χρήστης SPantelaki είπε…
Βλέπω ότι η παρέα μεγαλώνει και χαίρομαι....

Καλώς μας ήρθες Αγγελική.

Όντως, όπως είπε και η Φωτεινή, είμαστε τυχεροί που ζούμε εδώ. Το τόνισε και ο Γρηγόρης με το απόσπασμα από το ''Αναφορά στον Γκρέκο'' του Καζαντζάκη που μας έστειλε.

Να επισκεφτείς, όποτε σου δοθεί ευκαιρία, την περιοχή του Δήμου Κολυμβαρίου. Είναι εξαιρετικά γεμάτη από φυσικές ομορφιές αυτή η γωνιά της Κρήτης μας και με πολλά και σημαντικά μνημεία πολιτισμού.

Σ΄ευχαριστώ Αγγελική για την επίσκεψη και το σχόλιο σου.
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Τώρα που σας βρήκα θα μπαίνω συχνότερα να βλέπω τις ομορφιές σας... Αχ... σε λίγες μέρες οι φωτογραφίες αυτές θα μου προκαλούν νοσταλγία και θα μου ξυπνούν τις αναμνήσεις του καλοκαιριού. Ήρθε ο χειμώνας και... τα κεφάλια όχι απλά μέσα αλλά και μακριά...
Καλές διακοπές σε όλους, ότι απέμεινε δηλαδή γιατί εμένα οι μέρες μου στερέψανε. Εύχομαι του χρόνου το καλοκαίρι να επισκεφτείς ακόμη περισσότερες ομορφιές και να μας δείξεις και σε εμάς φωτογραφίες από πανέμορφες παραλίες και ηλιοβασιλέματα...

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

''Μαντινάδα είναι η κραυγή που αφήνει μια ψυχή αρρενωπή, αλλά εξαιρετικά ευαίσθητη: Η Κρητική Ψυχή. '' ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ

΄Ο,τι γραφτεί μες την ψυχή, καλό - κακό, δε σβήνει και έχει το χέρι του γραφιά, για πάντα, την ευθύνη... Μήτσος Σταυρακάκης Βάλε νερό στ΄τσι χούφτες σου κι όσο θα δεις να μείνει είναι οι χαρές που αλάργω σου εδά η ζωή μου δίνει. Ποτέ μην πάρεις δανεικά φτερά για να πετάξεις, με τα δικά σου να πετάς κι όποτε, κι όπου φτασεις... Αν βρω τ΄αθάνατο νερό δεν πίνω κι ας πεθάνω άμα δε βρεις να πιεις και συ ήντα θα ζω να κάνω... Στην αγκαλιά μου έζησες το κάθε όνειρο σου και ΄καμα ένα και πονώ που το κρατείς δικό σου... Πάντοτε σβήνει ένα κερί στον άνεμο αφημένο κι ευθύνη έχει απού ΄πρεπε να το κρατά αναμμένο... Φτερούγες κάνει η σκέψη μου κι απάνω σου τσ΄απλώνει, να σου σκεπάζει το κορμί, φως μου, να μην κρυώνει... Σπόρους του γιασεμιού θα βρω στη σκέψη να φυτέψω, να κάμω γλάστρα την καρδιά λουλούδι να σου μπέψω. Αφού δεν είναι δυνατό κοντά σου να σιμώσω, ενός ονείρου θα΄κλουθώ, να΄ρθω να σ΄αναταμώσω. Ήθελα να΄μαι θάλασσα και συ από πάνω

Στίχοι ποιημάτων - τραγουδιών

Πάτησα την πέτρα που πάτησες Κάθισα στην πέτρα που κάθησες Ήπια νερό από την πηγή που ήπιες Κι όμως δε σε χόρτασα Στη δυστυχία ευτυχής Στη λάμψη της σελήνης τ΄απόβραδο έσβηνε το φως στην καινούρια μέρα που κανείς δεν ξέρει τι θα μας φέρει. Ποιος άραγε μπορεί να μας το πει αυτό; Γι΄αυτό προς τα πίσω ποτέ μην κοιτάζεις, ό,τι έγινε λέγε έχει καλώς, κοίταζε μπροστά και προχώρα και μέχρι αύριο έχει ο Θεός. Εξάλλου, τίποτα συ δεν μπορείς ν΄αλλάξεις. Κάποιος άλλος τα κανονίζει όλ΄αυτά. Σου γράφει, σου σβήνει, σου τα δίνει όλα ή τα πάντα σου παίρνει σε λίγα λεπτά. Γι΄αυτό μην ψάχνεις να βρεις εξηγήσεις, δεν υπάρχει εδώ λογική. Μόνο πρέπει να ξέρεις ότι δεν είσαι μόνος σ΄αυτήν την πλάση, υπάρχουν κι άλλοι πολλοί, που πιο δυστυχείς από σένα είναι κι αν τους γνωρίσεις, τρομάζεις. Και τότε "Μες στη Δυστυχία σου αισθάνεσαι Ευτυχής". Περιέχονται στο βιβλίο ποιημάτων ΄΄Η Σιωπή του Λόγου΄΄ του Βαγγέλη Κιαγιαδάκη (Φτερόλακα). Ρέθυμνο, 2004. Πέτρα ο Λόγος Πολλές φορές σκληρός σαν πέτρα, ανελέ

Καλήν εσπέραν άρχοντες...

«Καλήν εσπέραν άρχοντες, αν είναι ορισμός σας, Χριστού τη θείαν γέννησιν να πω στ’ αρχοντικό σας. Χριστός γεννιέται σήμερον εν Βηθλεέμ την πόλη, Οι ουρανοί αγάλλονται, χαίρετ’ η φύσις όλη, Κυρά καμαροτράχηλη και φεγγαρομαγούλα Απού τον έχεις τον υγιό, τον μοσχοκανακάρη. Λούζεις τον και χτενίζεις τον και στο σκολειό τον πέμπεις Κι ο δάσκαλος τον έδειρε μ’ ένα χρυσό βεργάλι Και η κυρά δασκάλισσα με το μαργαριτάρι. Είπαμε δα για την κερά, ας πούμε για τη Βάγια. Άψε Βαγίτσα το κερί, άψε και το λυχνάρι Και κάτσε και ντουχιούντηζε ήντα θα μας εβγάλεις Γι απάκι, για λουκάνικο, για χοιρινό κομμάτι Κι από τον πύρο του βουτσού να πιούμε μια γιομάτη Κι από την μαύρη όρνιθα κανένα αυγουλάκι Κι από το πιθαράκι σου ένα κουρούπι λάδι Κι αν είναι κι απο πλιάτερο, βαστούμε και τ’ ασκάκι Φέρε πανιέρι κάστανα, πανιέρι λεπτοκάρυα Και φέρε και γλυκό κρασί να πιούν τα παλληκάρια Κι αν είναι με το θέλημα, άσπρη μου περιστέρα, Ανοίξετε την πόρτα σας, να πούμε καλησπέρα Κι ακόμα δεν τον